Powiat kartuski jest jednym z 20 powiatów województwa pomorskiego – dziewiątym co do wielkości. Zajmuje powierzchnię 1120 km². Prawie w całości położony jest w granicach Pojezierza Kaszubskiego. Stolicą tej krainy są oczywiście Kartuzy, w których mieszka prawie 17 tyś. ludzi. Miasto było siedzibą powiatu wcześniej (od 1818 r.) niż uzyskało oficjalnie prawa miejskie (1923 r.).

Powiat kartuski dzieli się na osiem gmin: Chmielno, Kartuzy, Przodkowo, Sierakowice, Somonino, Stężyca, Sulęczyno i Żukowo. Obszar powiatu kartuskiego zamieszkuje dzisiaj po­nad 124 tys. ludzi, z czego w miastach żyje ponad 21 tyś. osób. Pozostali mieszkają w 191 wsiach osadach. Ogól na powierzchnia użytkowa gruntów wynosi ponad 112 ty s. ha, z czego na użytki rolne przypada 56,1%, a na lasy blisko 30%.

Najbardziej lesiste są okolice Kartuz, zaś największą powierzchnię użytków rolnych ma gmina Przodkowo. Blisko połowę ogólnej powierzchni powiatu kartuskiego (48,3%) sta­nowią obszary podlegające różnym formom ochrony. Powiat kartuski dawniej utrzymywał się głównie z rolnictwa, rybołówstwa jeziornego i leśnictwa. Dzisiaj zmienia swe oblicze. Położony blisko Trójmiasta, z dobrą komuni­kacją, staje się ważnym zapleczem rekreacyj­nym dużej aglomeracji. Rozwija się turystyka sezonowa i odpoczynek sobotnio-niedzielny.

W Kartuskiem istnieje około 60 obiek­tów, które stanowią stałą bazę noclegową. Agroturystyka staje się docenianą już szansą zwiększania dochodów ludności i podniesie­nia atrakcyjności regionu. W powiecie znaj­duje się ponad 6500 indywidualnych gospo­darstw rolnych. Wielu mieszkańców pracuje w handlu, przemyśle i budownictwie. Działa tu ponad 4700 przedsiębiorstw, z czego bli­sko 86% należy do osób fizycznych.

Powiat kartuski jest regionem o dużym potencjale rozwojowym. Różnorodność wa­lorów społeczno-ekonomicznych. i specyfika poszczególnych części tego terenu sprzyjają wielu formom aktywności gospodarczej. O atrakcyjności inwestycyjnej powiatu decy­dują między innymi następujące czynniki:

• położenie na obrzeżach aglomeracji Trójmiasta – dostęp do chłonnego rynku
  wewnętrznego i zagranicznego, infra­struktury około biznesowej,
• dogodne połączenia komunikacyjne – bliskość lotniska międzynarodowego
  w Gdańsku (przy granicy powiatu), nie­wielka odległość od węzłów komunika­cyjnych (porty morskie, linie kolejowe, autostrada A1),
• niskie koszty prowadzenia działalności gospodarczej: duże zasoby wykwalifiko­wanej i niedrogiej siły roboczej, atrakcyj­ne ceny nieruchomości,
• wyjątkowe walory przyrodniczo-krajobrazowe sprzyjające rozwojowi cało­
  rocznej turystyki i rekreacji oraz agrobiznesu,
• sprzyjający klimat społeczny, aktyw­ność i tradycje gospodarności.

Powyższe walory nie zostały jeszcze w pełni wykorzystane, co jeszcze bardziej zachęca do lokalizacji przedsięwzięć na tym terenie. Dobrą bazą dla rozwoju przed­siębiorczości i różnorodnych inwestycji jest stosunkowo wysoki standard infrastruktury technicznej.

Na terenie powiatu działa ponad 7.000 podmiotów gospodarczych, z czego 268 to spółki prawa handlowego, w tym 86 z kapi­tałem zagranicznym. Do ważniejszych sekto­rów gospodarki zalicza się przetwórstwo rolno spożywcze, przemysł drzewny i meblarski, budownictwo, handel oraz usługi związane z turystyką i rekreacją. Małe i średnie przed­siębiorstwa mogą korzystać z szerokiej ofer­ty instytucji finansowych. Miejscowe banki udostępniają m.in. różnorodne preferencyjne linie kredytowe. Branżowe organizacje przed­siębiorców, instytucje około biznesowej oraz ośrodki wspierania biznesu oferują pomoc w zakresie doradztwa, szkoleń oraz informa­cji gospodarczej. Plany rozwojowe powiatu kartuskiego poparte są wnikliwymi analizami strategicznymi, w których najbardziej atrak­cyjne perspektywy rysują się w następujących obszarach:

• kompleksowe usługi turystyczne i re­kreacyjne – szeroko pojęte technologie
  ekologiczne
• produkcja żywności w oparciu o ekolo­giczne metody i zasoby naturalne.

W tym zakresie służby powiatowe oraz samorządy gminne oferują wsparcie dla po­tencjalnych inwestorów w doborze terenów inwestycyjnych, szybką i sprawną obsługę procesu inwestycyjnego oraz pomoc w pro­mocji gospodarczej.

Atrakcje turystyczne:

• Wieżyca (328,6 m n.p.m.) najwyższe wzniesienie na Niżu Środkowoeuropejskim,
• Ogród botaniczny w Gołubiu,
• Kamienne kręgi w Węsiorach,
• ciekawe zabytki – XIV w. kartuska Kolegiata z charakterystycznym dachem, XIV – w. zespół poklasztorny w Żukowie,
• Ołtarz Papieski w Sierakowicach,
• Muzeum Kaszubskie w Kartuzach,
• oryginalna ceramika neclowska w Chmielnie,
• Dom do Góry Nogami oraz pierwsza Najdłuższa Deska Świata w Szymbarku,
• Kaszubski Park Miniatur w Stryszej Budzie,
• atrakcyjne szlaki kajakowe, rowerowe, piesze, Nordic Walking,
• trasy i wyciągi narciarskie,
• przejażdżki konne, bryczkami i wozami drabiniastymi,
• jeziora – prawdziwy raj dla wędkarzy,
• ciekawe imprezy kulturalne: Biesiada Kaszubska – Dni Powiatu Kartuskiego, Truskawkobranie, Jarmark Kaszubski, Kaszubska Noc pod Gwiazdami, Ostrzyckie Lato, Noc Świętojańska nad Jeziorkiem, Festiwal Przyjemności Muzycznych.

Strona internetowa: www.kartuskipowiat.com.pl/

Rejon Śniatyński leży w południowo -wschodniej części województwa Iwano – Frankowskiego na Ukrainie, zajmuje powierzchnię 600 km² i liczy prawie 70 tysięcy mieszkańców. W granicach powiatu leży miasto Śniatyń, jedna gmina miejska i 47 wsi. Odległość od Śniatynia do miasta wojewódzkiego Iwano -Frankowska wynosi 100 kilometrów. Na terenach miejskich rejonu Śniatyńskiego mieszka 15 tysięcy osób a na terenach wiejskich ok. 55 tysięcy mieszkańców. Główne gałęzie gospodarki powiatu to rolnictwo i przemysł lekki. Na terenie powiatu śniatyńskiego istnieje jedna szkoła akademicka pierwszego stopnia, 44 szkoły średnie, 15 przedszkoli, 2 szkoły sportowe, 53 biblioteki, 52 kluby pracy. Z terenu powiatu śniatyńskiego pochodzą znani pisarze, poeci, malarze: Vasyl Stefanyk, Natalia Kobryńska, Vasyl Kasian, Petro Melnyk (pseudonim Petro Gołota), Jarema Gojan i fotograf Wasyl Pylypiuk.

W różny sposób przeszłość wiąże Polskę i Ukrainę. Na śniatyńskim cmentarzu znajduje się grób urodzonej w 1874r. w Nowym Wiecu k. Skarszew błogosławionej siostry Marty Anny Wieckiej. S. Marta w 1902 roku rozpoczęła pracę w szpitalu w Śniatyniu. Opiekowała się nie tylko chorymi jako pielęgniarka ale wspomagała też najuboższych i troszczyła się o zdrowie i wychowanie dzieci pochodzących z ubogich rodzin. Zjednała sobie sympatię zarówno katolików, jak również Żydów i prawosławnych. Przez mieszkańców już za życia uważana była za świętą. Powiat Śniatyński od dziesięciu lat bardzo ściśle współpracuje z Powiatem Częstochowskim.

Współpraca naszego powiatu z Rejonem Śniatyńskim opiera się będzie na podstawie uchwały Rady Powiatu Kartuskiego nr XI/98/2011 z dnia 27 października 2011 r., oraz na mocy porozumienia, które zostało podpisane przez zarządy obu powiatów. W porozumieniu znajdują się zapisy uszczegóławiające zadania w zakresach określonych w § 2 niniejszej uchwały.

Aktualności

• „Samorząd uczniowski drogą w kierunku demokracji” – ukraińska młodzież w Kartuzach